Zondag 23 september 2018 : 25^e Zondag door het B-jaar

De bijbellezingen van vandaag volgen hierna:

1^e Lezing: Wijsheid 2,12.17-20      De rechtvaardige wordt vervolgd

¹⁰ Laten wij de rechtschapen arme tiranniseren en de weduwe niet ontzien en ons niet storen aan de grijze haren van de hoogbejaarde.  ¹¹ Onze kracht moet de maatstaf zijn van het recht, want wat zwak is dient kennelijk tot niets.  ¹² Laten wij de rechtschapene belagen, want hij is ons tot last en hij verzet zich tegen wat wij doen.  Hij verwijt ons overtredingen van de Wet en hij beschuldigt ons ervan dat wij afwijken van wat wij geleerd hebben.  ¹³ Hij beroemt zich erop God te kennen en noemt zich een dienaar van de HEER.  ¹⁴ Hij is een aanklacht tegen onze opvattingen geworden; het valt ons al zwaar hem te zien, ¹⁵ want zijn levenswijze is niet die van de anderen en zijn gedragingen zijn zonderling.  ¹⁶ Hij ziet ons aan voor valse broeders en vermijdt onze wegen alsof ze onrein waren.  Het einde van de rechtvaardigen prijst hij zalig en hij pocht dat God zijn Vader is.  ¹⁷ Wij willen wel eens zien of zijn woorden waar zijn en ons overtuigen van wat er bij zijn heengaan gebeurt.  ¹⁸ Want als de rechtvaardige een zoon van God is, dan zal die het voor hem opnemen en hem redden uit de hand van zijn tegenstanders.  ¹⁹ Laten wij hem maar eens op de proef stellen met niets ontziende folteringen, om zijn zachtmoedigheid te leren kennen en zijn geduld te toetsen. ²⁰ Laten wij hem veroordelen tot een vernederende dood: er wordt toch over hem gewaakt, zoals hij beweert.’

2^e Lezing: Jakobus 3,16-4,3          Slechts wie vrede nastreven zullen haar oogsten

¹⁶ Want waar jaloezie en eerzucht heersen, daar treft men ook onrust en allerlei minderwaardige praktijken aan. ¹⁷ De wijsheid van boven is vóór alles zuiver, maar ook vredelievend, vriendelijk, altijd voor rede vatbaar, rijk aan barmhartigheid en aan vruchten van goede werken, onpartijdig en oprecht. ¹⁸ De vrucht van de gerechtigheid wordt in vrede gezaaid voor hen die vrede stichten.

Evangelie: Marcus 9,30-37           Wie de eerste wil zijn moet dienaar van allen worden

³⁰ Ze gingen daar weg en trokken door Galilea. Hij wilde niet dat iemand het te weten kwam, ³¹ want Hij was bezig met onderricht aan zijn leerlingen. Hij zei tegen hen: ‘De Mensenzoon wordt uitgeleverd en valt in de handen van mensen. Ze zullen Hem doden, en drie dagen na zijn dood zal Hij opstaan.’ ³² Ze begrepen dat woord niet, maar ze durfden Hem er ook niets over te vragen. ³³ Ze kwamen in Kafarnaüm. Thuis vroeg Hij hun: ‘Waar hadden jullie het onderweg toch over?’ ³⁴ Maar ze zwegen, want ze hadden onderweg ruzie gehad over de vraag wie de grootste was. ³⁵ Hij ging zitten, riep de twaalf en zei hun: ‘Als iemand de eerste wil zijn, zal hij de laatste van allen zijn en de dienaar van allen.’ ³⁶ Hij haalde er een kind bij, zette het in hun midden, sloeg er zijn armen omheen en zei tegen hen: ³⁷ ‘Wie een van zulke kinderen ontvangt in mijn naam, ontvangt Mij. En wie Mij ontvangt, ontvangt niet Mij, maar Hem die Mij gezonden heeft.’

TERUG